Het verhaal van … – Yves Bodson (projectleider en EU AHLS-vertegenwoordiger)

Yves Bodson is landbouwkundig ingenieur van opleiding. Sinds 2012 werkt hij samen met AHLS Humanitaires (Association Humanitaire de Lutte contre la Souffrance), een ngo gevestigd in Dakar (Senegal) waarvoor hij de Europese vertegenwoordiger is. Die vereniging heeft als voornaamste doel bij te dragen aan de gezondheids-, educatieve en sociaaleconomische ontwikkeling van kansarme bevolkingsgroepen in Afrika. Samen met deze Senegalese partner en een andere Amerikaanse partner richtte men in 2016 de stichting ‘Pour un Monde Meilleur’ op die in België gevestigd is.

Kan u ons iets vertellen over uw beroep en uw vereniging?

Mijn beroep staat niet direct in verband met AHLS, maar blijft wel op de achtergrond aanwezig in onze activiteiten. Achter onze puur humanitaire acties staat de bevordering van gezondheid, die wordt gestimuleerd door gezonde, zelfvoorzienende lokale landbouw, een gezonde omgeving en alles wat kan bijdragen aan een gebalanceerd en sereen leven dankzij een autonome controle over de leefomgeving.

Ik heb altijd een sterke band gehad met de natuur en land: mijn grootouders van zowel vaders- als moederskant waren boeren en zo besloot ik om landbouwkunde te studeren, met specialisatie in Water en Bosbeheer.

Ik heb sterke banden met Afrika: ik ben geboren in Congo en sinds de jaren negentig richtte ik verschillende commerciële projecten op in Togo, Angola, Guinee-Bissau en Senegal. Die  jaren op het terrein hebben me geholpen een netwerk op te bouwen van lokale mensen met wie we een ethiek, een levensvisie en de wens om bij te dragen aan een betere wereld delen. Dat wederzijdse vertrouwen is de sleutel die ons in staat stelt om de voorbije 12 jaar met succes humanitaire projecten op te richten.

Met AHLS besloten we om zo onafhankelijk mogelijk te blijven zodat we hulp kunnen bieden aan degenen die het echt nodig hebben, een beetje zoals bij Ziekenhuis Zonder Grenzen (ZZG). We vertrekken vanuit lokale gemeenschappen en lokale behoeften en we focussen op lokale krachten door ze te stimuleren en oplossingen te zoeken. Die verantwoordelijkheid stelt ons in staat om – meestal – de valkuil “wat je gratis geeft, heeft geen waarde” te vermijden. Maak mensen zelf verantwoordelijk en ze zullen hun verantwoordelijkheid nemen.

Wat zijn de acties van uw ngo?

Tot nu toe zijn we voornamelijk actief geweest in de West-Afrikaanse subregio (Benin, Mali, Guinee-Bissau, Guinee, Ivoorkust, Mauritanië, Senegal …). We bieden humanitaire hulp op het gebied van gezondheid, water, booractiviteiten (meer dan vijftig boringen tot nu toe), voedsel (we hebben bijvoorbeeld duizenden voedselpakketten uitgedeeld tijdens de COVID-periode), maar ook donaties van schoolmateriaal en kleding. Onlangs hebben we onze 120ste container met materiaal verzonden, waarvan bijna een kwart werd geschonken door ZZG. We zeggen soms dat wat we doen slechts een druppel in de oceaan is. Maar we doen wel ons deel, een beetje zoals in ‘Het verhaal van de kolibrie’ van Pierre Rabhi. Het feit dat onze acties het leven van de lokale bevolking veranderen, is de mooiste beloning die je kan krijgen.

Wat is uw relatie met Ziekenhuis Zonder Grenzen (ZZG)?

Ik kwam bij ZZG dankzij de hulp van een ‘goddelijke hand’, een gelukkig toeval, zoals ze zeggen. In 2016 ontmoette ik een medewerkster van ZZG toen ik naar het carnaval in Venetië ging. We zaten naast elkaar in het vliegtuig, ze ging ook naar het carnaval met haar familie. We misten allemaal onze aansluitende vlucht en belandden in hetzelfde hotel in Barcelona. Dat gaf ons de tijd om over Burundi te praten – haar land van herkomst -, over ZZG en over de activiteiten die ik toen al met AHLS deed. Na mijn thuiskomst trok ik naar ZZG en kreeg ik de kans om het geweldige werk van jullie organisatie te ontdekken. Zo begon onze samenwerking – dankzij de vertragingen van Ryanair! Ik ben zeer dankbaar voor alle projecten waarbij ZZG ons steunt, en voor alle mensen van ZZG die ongelooflijk werk verrichten. De band met ZZG is intussen bijna familiaal. We hebben hetzelfde doel: de levensomstandigheden van kansarme bevolkingsgroepen verbeteren.

Hebt u een voorbeeld van hoe de samenwerking met ZZG u heeft geholpen?

Ik kan spreken over tal van projecten, met name in de regio’s Mali en Senegal. In Senegal hebben we een grootschalig project uitgevoerd door de oprichting van gezondheidscentra in de hele regio Nioro du Rip. ZZG stuurde zeven containers met medisch materiaal naar Senegal om vervolgens door AHLS gedistribueerd te worden naar verschillende gezondheidscentra in de regio. Dat was de eerste keer dat zo’n groot project in Senegal wordt uitgevoerd en een dergelijk percentage van de bevolking bereikt. Momenteel werken we samen met ZZG aan een soortgelijk project voor de regio Kolda, dat als de armste regio  van het land wordt beschouwd.

Als ik nog een ander project mag noemen: in een gezondheidscentrum in het noordwesten van Mali konden we samen met ZZG een oogheelkundige afdeling openen. Dankzij deze samenwerking hebben we de preventie en behandeling van veel voorkomende oogaandoeningen bij de lokale bevolking kunnen verbeteren. Veel mensen werden blind door staar, iets wat al tientallen jaren niet meer voorkomt in België. Met deze nieuwe afdeling kunnen mensen nu geopereerd worden en hun zicht terugkrijgen.

Wat hoopt u voor de toekomst van uw vereniging en de bevolking die u helpt?

Binnen AHLS hebben we de wens om een stap verder te gaan door samen te werken met “Community Life Compétences, la Constellation”, een ngo opgericht door Jean Louis Lamboret die in 53 landen actief is. We hopen zo op grote schaal gemeenschappen te coachen, lokale reacties te stimuleren en lokale oplossingen met elkaar te verbinden. Hun expertise en netwerk, gecombineerd met het onze, zullen hopelijk een significant hefboomeffect hebben, gezien de razendsnelle afbraak van ecosystemen, de achteruitgang  van de levensomstandigheden in de Sahel en de ongebreidelde globalistische deculturatie.

We zijn ervan overtuigd dat de sleutel ligt in het waarderen van lokale kennis, het verantwoordelijk maken en autonomie geven aan lokale gemeenschappen; uiteindelijk fungeren wij gewoon als katalysator.

Het is niet onze taak om de Afrikanen te leren hoe ze moeten verbouwen of hoe ze voor hun ecosystemen moeten zorgen: dat doen ze namelijk al duizenden jaren.